Alaşar

Fiziki Yapı:

45 hane 166 nüfusa sahiptir. Mustafa Kara dır. Tel :0544 974 6219 Köyün 7 özürlüsü bulunmaktadır. 245 – 300 arası Büyükbaş 500 – 700 arası küçükbaş hayvan varlığı bulunmaktadır. Günlük 1100 ile 1500 litre arasında süt dökülmektedir.  Taşımalı sistem 10 öğrencisi bulunmaktadır. 

2400 dekar tarım arazisi, 10335 dekar da orman arazisi bulunmaktadır.

Köyün; yeni yapılmış köy konağı, köy kahvesi, derneği, internet sitesi, tanıtım broşürü bulunmaktadır. Gönen’in en eski ve köklü gelenek ve kültüre sahip köyleri arasında ilk sırada yer almaktadır. Köyde 12 tane sülale ismi ve sülale vardır. Ünlü molla Ahmet hoca ile eski çarşı camii imamlarından Abdullah hocanın doğup büyüdüğü, yetiştiği ve onlarca talebe ve hafız yetiştirdiği köydür.  Köy düğünlerinde hala deve oyunu devam ettirilmektedir. Kuru tarım alana sahiptir. Köy hafif eğimli bir arazinin üzerine kurulmuştur. Kömür madeni yatakları bulunmaktadır. Orman köyüdür.

Gönen’in en eski köylerinden biri olup, Türkmen aşiretinden gelme Karakeçili Yörüklerindendir.  Bir dönem Manyas’a bağlı olan köy Cumhuriyet dönemi ile birlikte yeniden Gönen’e bağlanmıştır. 1487 yılında 5 kabile ve 25 nüfusa, 1892 de 40 hane 199 nüfusa, 1905 de 47 hane 287 nüfusa, 2000 de 47 hane 169 nüfusa, 2005 yılında ise  50 haneye ve 198 nüfusa sahip olmuştur.

   Birinci Dünya savaşında 1915 yılında Çanakkale cephesinde Eyüpoğlu Kadir isminde bir de şehit vermiştir.  

Cumhuriyet tarihinden önce başlayıp günümüze kadar gelen köydeki, aşiret ve sülalelerin lakapları ise şunlardır;

 Mollalar, Paytarlar,  İlaççılar, Kelebekliler, Çavuşlar, Yakuplar, Sakallar, Yumuşaklar, Pulüsler, Karaveliler, Bekirler, Tayırlar, Mıstıllılar, Pıynarlılar, Eseler, Köseler, Kurtlar,  Şakirler, Sarılar, Yetimaliler, Haytalar, Tombaklar, Karaoğlanlar, Karamustafalar, Esmeler, Türkler olarak adlandırılmıştır.

Köyün ilk yerleşim yerleri ise; Kışla tepesinde Şakirler aşireti, Nazilenin Kışlasında Onbaşılar, Kelebek tepesinde Kelebekliler, şu anda köyün bulunduğu yerde de Yakuplar ve diğer aşiretlerin yaşadığı rivayet edilmektedir.

Köy kurulmadan önceki  yerlerde dört-beş hane şeklinde yaşayan aşiretler göçebe hayatı yaşayıp derme çatma kıl çadırlarda, çamuru harç yaparak  toprak ve taşla ördükleri evlerde yaşayıp, koyun, keçi, ve yerli sığır bakıp ve ziraat yaparak geçimlerini sağlamışlardır. Daha sonra aşiret ileri gelenleri bir araya gelip anlaşarak birlikte yaşam ve sosyal hayat için  bukünkü Alaşar köyünü kurmuşlardır.

93 harbi sonrasında Silistre ve Tırnovadan göç eden muhacirlerin bir kısmı köyün kenarındaki Kelebek mevkiine sazlardan evler yaparak yerleşmişlerdir.  Daha sonraları çıkan büyük bir yangın sonrasında  muhacirlerin  bir hane dışında tamamı  ova  köylere göç etmişlerdir.

Köyde şu anda kısmen geri dönüşler başlamıştır

Ulaşım:

İlçeye 13 Km uzaklıktadır.  Yolunun büyük bir kısmı asfalttır. İlçenin doğusunda yer alır. Tütüncü - Koçbayır köyünden sonra gelir. Ömerler, Küpçıktı, Çakmak, Koçbayır, Suçıktı ile Manyas’ın Duraköy ve Doğancı köyleriyle sınır komşusudur. Alaşar  -  Duraköy, Alaşar - Küpçıktı – Alaşar Çakmak köyleri arasında tali yol bulunmakta ve köyler arasında ulaşım sağlanabilmektedir.

Sosyal Kültürel Yapı:

Halkı Yörük’tür. 2005 yılından beri bahar aylarında köy cemiyeti yapılmaktadır. Ramazan ayı boyunca köy gezeği çıkarılmaktadır